Παρασκευή 29 Μαΐου 2009

1453

το τέλος[1]

60 (1) Ο σουλτάνος Μωάμεθ, καθώς αντιλήφθηκε ότι ο φράκτης και το γκρεμισμένο τμήμα του τείχους είχαν μείνει χωρίς άντρες και οι υπερασπιστές του το είχαν εγκαταλείψει – έτυχε να πολεμά κι αυτός εκεί κοντά – κι ακόμη ότι κάποιοι στρατιώτες το έσκαγαν κρυφά κι όσοι είχαν απομείνει δεν άντεχαν πια, όντας ελάχιστοι, κατάλαβε απ’ όλα αυτά ότι άρχισε ήδη η υποχώρηση και η εγκατάλειψη του τείχους. Κραύγασε, λοιπόν, με δύναμη: «Φίλοι μου», είπε, «την πήραμε ήδη την πόλη, την πήραμε ! Οι υπερασπιστές της το βάζουν στα πόδια. Δεν έχουν κουράγιο ν’ αντισταθούν άλλο. Το τείχος έχει μείνει έρημο. Λίγη προσπάθεια ακόμη και κυριεύτηκε η πόλη. Μη χαλαρώσετε, λοιπόν, αλλά ορμήστε μπροστά και φανείτε ανδρείοι. Έρχομαι κι εγώ μαζί σας.»

[1] Μιχαήλ Κριτόβουλου, Βυζαντίου Άλωσις, σελ. 145, εκδόσεις δημιουργία, Αθήνα 1999.

Δεν υπάρχουν σχόλια: